Heel herkenbaar - Els Boers over haar werk als griffier op Saba |
| 04-07-2012 |
Griffier op Saba, een uitverkoren job, dat vind ik zeker. Ik ben er heel blij mee en zal het zeker voorlopig blijven doen. Met deze eilandsraad heb ik afgesproken dat ik een vast contract accepteer per 1 oktober, al betekent dit dat ik flink achteruit ga in inkomen en nog meer financiële gevolgen waar menigeen niet vrolijk van zal worden. Hier zou ik dit artikel al mee kunnen vullen.
Griffier op Saba, is vooral griffier zijn in een kleine ‘gemeente’ (vijf raadsleden waarvan één in de oppositie). Het verschil met een kleine gemeente is dat een gemeente nog kennis en kunde van een buurgemeente kan ‘lenen’, maar hier is dat toch wat ingewikkelder. Als griffier hier doe ik meer dan alleen griffier zijn. Als griffier in gemeenten bemoeide ik me ook altijd wel met de organisatie om vooral het besluitvormingsproces door de raad beter te laten verlopen. Hier doe ik nog wat meer, ik bemoei me met verordeningen die niet zozeer op het pad van een griffier liggen. En, wat ik zelf wellicht het meest dankbare vind, is dat ik kan vertellen hoe het in Europees Nederland gaat. We hebben hier op Saba te maken met aparte wet- en regelgeving. Onder de vlag van openbaar lichaam is bedacht dat we eigenlijk toch niet Nederland zijn.
Intermediair tussen het Haagse en Saba
Het interessantste onderdeel van mijn griffierschap op Saba: Ben je als griffier altijd al een intermediair tussen de verschillende groepen binnen een gemeente, organisatie, college en raad en in minder mate met de inwoners. Hier op Saba ben ik dat ook tussen het Haagse en Saba.
SabaAan deze kant is er veel frustratie over het verspillen van gelden aan consultants, adviseurs, die door BZK op ons dak worden gestuurd. Dat zijn dan vaak mensen die ergens in dit gebied een keer een paar jaar of een paar maanden hebben gezeten en dus als deskundig zijn betiteld. Het zijn goedbedoelende mensen die enig ervaring hebben in het ‘oude’ Antilliaanse systeem op een eiland. Net zoals er aan deze kant van de oceaan mensen werken die uit Nederland komen, maar dan wel aan deze kant al jaren werken. Beide groepen hebben geen actuele kennis van zaken of van Saba en/of hoe de regelgeving momenteel is in het Europese deel van Nederland.
Mijn rol is om (gevraagd, maar zeker ook ongevraagd) voorlichting te geven over en aan beide kanten. Daarbij probeer ik vooral te zorgen dat we het over dezelfde dingen hebben, want als je niet weet waar de ander echt mee te maken heeft dan praat je langs elkaar heen. Voor mijzelf betekent dit dat ik ook steeds meer kennis op doe, want natuurlijk weet ik niet alles precies en moet ik het soms opzoeken. Nou zou je kunnen denken, iedereen kan het toch wel zelf opzoeken. Naast dat je moet weten hoe je het kan vinden en de vaak ingewikkelde regelgeving moet kunnen snappen, moet je wel het Nederlands beheersen.
Taal is een belangrijk element
De taal is een niet onbelangrijk element op Saba. Alles gaat in het Engels. De ouderen kunnen wel wat Nederlands, maar de middengroep en jongeren spreken en lezen matig tot slecht Nederlands. Naast mijn specialiteit het eenvoudig uitleggen van ingewikkelde regelgeving moet ik het ook nog in het Engels vertalen. Zo goed ben en was ik niet in talen, dus mijn Engels gaat steeds beter, vooral uit noodzaak.
Vanaf het begin in oktober vorig jaar heb ik gezorgd voor Engelse versies van alle raadsvoorstellen en verordeningen die vanaf toen aan de orde kwamen. Werden in het verleden allerlei verordeningen vastgesteld die maar weinigen echt begrepen, ik vind dat elk raadslid moet kunnen snappen waar over hij of zij besluit. Dit betekent dat een raadsvoorstel helder moet zijn in uitleg en in de taal die voor iedereen de moedertaal is. Net zoals we dat in het Europese deel van Nederland willen en hopelijk ook doen. De WolBES, de Gemeentewet voor de BES eilanden is sinds kort eindelijk ook in het Engels vertaald, nu nog al die andere stukken die vanuit Den Haag komen.
Ik kan al mijn ervaring inzetten op Saba, zelfs meer dan dat
Central committee SabaAls Saba een soort kleine gemeente is, dan heb je daar toch te veel ervaring voor?, vraagt menigeen mij. Mijn eigen beeld was dat ik wel wat meer zou kunnen beteken voor Saba dan wellicht iemand met minder ervaring. Maar dat ik al mijn ervaring kan inzetten en zelfs meer dan dat, dat had ik zelf niet verwacht toen ik hier aan begon. Kortom, ik verveel me niet , voel me hier zeer nuttig en hoop vooral ook dat wat ik doe zorgt dat het Haagse gebeuren nuttig is (wordt) en niet alleen voor Saba.
Achtergrondinformatie
Saba vormt samen met Bonaire en St Eustatius de BES-eilanden. Zij zijn sinds 10-10-2010 ieder een openbaar lichaam van Nederland. Saba heeft een kleine 2000 inwoners, waarvan 500 studenten aan de medische faculteit. De voertaal is Engels en het betaalmiddel de Amerikaanse dollar. De BES-eilanden hebben een eigen belasting- en pensioenstelsel. De salarissen liggen aanmerkelijk lager, ook die van de ambtenaren en bestuurders, en de prijzen zijn hoger. Er zijn supermarkten op Saba, maar niet alles is te koop, voor het echte winkelen is Saba aangewezen op St Maarten. De identiteitskaart die iedere Sabaan krijgt is tevens het bewijs van de ziektekostenverzekering, die gratis is. Saba kent geen parttime banen bij de overheid,iedereen heeft een 40-urige werkweek.
Els Boers was interim-griffier in meerdere gemeenten en is sinds 1 oktober 2011 eilandgriffier op Saba.
Oprichter adviesbureau Krachtig Lokaal Bestuur
Auteur van 'Het raadslid natuurlijk actief'; 'De Gemeentewet in eenvoudig Nederlands'; 'De kleine gids, spelregels uit de Gemeentewet'.
Mede-auteur en mede-initiatiefnemer: “De gracieuze Rekenkamer”.
Laatst vernieuwd: 21-10-2020 om 09:59
Terug